Przejdź do treści

Brak produktów w koszyku.

Wyszukaj:

Brak produktów w koszyku.

Home
O mnie
Kontakt
Spotkania autorskie
Sklep

Facebook
Twitter
Instagram

Zainspiruję Cię do spełniania marzeń

Strona główna » Kontakt

Kontakt

Twoje imię

Twój email

Temat

Twoja wiadomości

O mnie

Karolina Binek

Jestem Karolina i gdybym miała wymienić jedną rzecz, bez której nie potrafię żyć, byłaby to klawiatura. Piszę na studiach, w pracy i w czasie wolnym. A tutaj piszę o tym, jak spełniać marzenia i udowadniam, że nie ma końców. Są tylko nowe początki.

Instagram

karo_binek

CZWARTA KSIĄŻKA NAPISANA!!! 😍🙈🥳 To ost

CZWARTA KSIĄŻKA NAPISANA!!! 😍🙈🥳

To ostatnia powieść z serii imbirowej. To powieść, której miało nie być. A która powstała w najbardziej odpowiednim momencie. I którą zadedykowałam osobie, której rok temu o tej porze jeszcze nawet nie znałam. Ale w sumie nic w tym dziwnego... Bo przecież "Przydarzyło nam się życie"! ❤️⭐

PS Mam pytanie - czy po napisaniu czterech książek jestem już pisarką czy jeszcze trochę? 😅
PS 2: Nie wiem, jak to będzie żyć bez pisania o Zośce i Maksie. Ale wiem, że na blogu przeczytacie już coś więcej o nowej książce. ☺️

#karolinabinek #przydarzyłonamsiężycie #książki #bookstagram #czytam #czytambolubię #marzenia #spełniammarzenia

Tak dziś było w Smolicach i w Kobylinie. ❤️

Tak dziś było w Smolicach i w Kobylinie. ❤️ Opowiedziałam swoją historię, jak wydaje się książki i... czy mam konto na TikToku. 😅 Mówiłam tak dużo, że po ostatnim spotkaniu zabrakło mi słów. I dosłownie, i w przenośni. Bo nie umiem opisać emocji, które towarzyszą mi w takich momentach. Może zamiast nich dobry będzie cytat, który znalazłam ostatnio na jakimś murze: "Nie zostawiaj niczego na specjalne okazje. Żyjesz! I to jest specjalna okazja". Od siebie jeszcze tylko dodam, że fajnie dzielić ją z innymi. Dzięki za dziś! ❤️⭐🎉

PS Na drugim zdjęciu myślałam, że się uśmiecham. 😎😆

#karolinabinek #pachnieszimbirem #książki #czytam #czytambolubię #bookstagram

"Ja wiem, niełatwo iść będzie nam. A deszcz po

"Ja wiem, niełatwo iść będzie nam.
A deszcz po burzy się zbiera. [...]
Jesteśmy tu i teraz. Tu i teraz".

Wiecie, jakimi słowami kończę zawsze spotkania autorskie? Że w każdym z nas jest więcej siły niż nam się wydaje. Te kilka dni po powrocie z Rzymu pokazały mi, że rzeczywiście tak jest. Nagle, niemal z dnia na dzień odszedł Dżekuś - mój najwspanialszy PSYjaciel. I chociaż miał 17 lat i gdzieś podświadomie wiedziałam, że niedługo może się to stać, to nie byłam na to teraz gotowa. Zresztą - czy kiedykolwiek bym była? Nie byłam gotowa też na pierwszy przyjazd do domu, gdy go zabrakło. Na puste miejsce na korytarzu, na to, że nie ma już tego czekania przy miskach na jedzenie. Z przyzwyczajenia poszłam nawet zawołać go na dwór, a za każdym razem, gdy przechodzę tam, gdzie było jego posłanie, to sprawdzam, co robi. Możecie się dziwić, że tak bardzo brakuje mi psa. Ale ten pies był ze mną i z bratem przez większość naszego życia, wychowaliśmy się z nim. A teraz została jakaś pustka. Nie tylko na tym korytarzu, gdzie sobie mieszkał, ale też w życiu. 💔

I od wczoraj mam w sobie też jeszcze jedną pustkę. Pustkę, która przyszła wraz ze słowami lekarza, że z tymi piskami, które mam w uszach powinnam nauczyć się żyć, bo już będą. Na razie nie potrafię tego zrozumieć i wbrew jego zaleceniom - nie potrafię unikać tej ciszy, o której tak bardzo marzę. Bo to w niej - właśnie z tymi piskami, z tym wiecznym wrażeniem, jakbym była po najlepszej imprezie - najbardziej słyszę siebie. Może trochę zepsutą, może z jakąś usterką, ale wciąż idącą do przodu po parkiecie życia. Po każdej burzy. Mimo że nieustannie ten deszcz się zbiera. I tak trudno być tu i teraz. Tu i teraz...

#rzym #wakacje #tęsknięsobie

Wiecie, czego najbardziej nienawidziła mała Karo

Wiecie, czego najbardziej nienawidziła mała Karolina? A nawet jeszcze ta Karolina sprzed kilku lat. Nienawidziła wyjeżdżać na wakacje. Zawsze po przyjeździe odliczałam tylko dni do powrotu i chciałam jak najszybciej zapomnieć, że gdzieś byłam. Na każdy wyjazd jechałam ze swoją pościelą i zdarzyło mi się też zabrać kołdrę. Dla tych, którzy o tym wiedzieli oczywiście zazwyczaj był to powód do śmiechu i dużego zdziwienia. No bo jak można nie lubić podróżować? A no można. Dopiero teraz się tego uczę. Do Rzymu pierwszy raz w życiu nie spakowałam pościeli (chociaż poszewka na poduszkę zmieściłaby się do bagażu), nie liczę, ile jeszcze nocy zostało do wyjazdu i przyzwyczajam się, że nie na każdy dzień trzeba mieć plan. Co więcej - nawet zaczyna mi się to podobać! Może już tak zostanie? A jeśli nie, to też będzie dobrze. Nawet z tą pościelą w walizce. Ale za to po mojemu, nie tak jak chcą inni. 😉

#boczymśtrzebasięwyróżniać #rzym #wakacje

Zawsze myślałam, że jakaś taka niska jestem. 😎

#watykan #rzym #wakacje

Sprawdziłam. I ostatnie #selfie wstawiłam tutaj

Sprawdziłam. I ostatnie #selfie wstawiłam tutaj 18 kwietnia 2021 r. Po dwóch latach przerwy mamy więc znów ten wielki dzień. 😅 Dzień dobry! 😎 Albo nawet buongiorno! 🙃🇮🇹

#niewiemjakiehasztagisąmodneprzyselfie #blondynka #nototyle

Zanim będę oglądać zielone tramwaje jeżdżąc

Zanim będę oglądać zielone tramwaje jeżdżące po Poznaniu, to popatrzę sobie jeszcze na pomarańcze rosnące w miejscu, gdzie jest taaak zielono. 😍 #rzym #wakacje #italy

Chciałam sprzedać trochę książek, ale tak się składa, że miasto nie funkcjonuje od jakiegoś tysiąca lat. 😅
#rzym #karolinabinek #włochy #italy #wakacje

"Patrzę wciąż na ciebie. I chyba czuję się na

"Patrzę wciąż na ciebie. I chyba czuję się najlepiej" - tak w jednej z piosenek śpiewa Dawid Podsiadło. I mogę te słowa idealnie odnieść do tego zdjęcia. Nie tylko do widoku. Bo przede wszystkim do osób, dzięki którym to zdjęcie powstało, a które sprawiają, że zdarza mi się płakać ze wzruszenia. ❤️ Kiedyś opowiem Wam coś więcej. Dziś patrzę dalej. ☺️
#rzym #jestpięknie #marzenia

Obserwuj

This error message is only visible to WordPress admins

Error: Access Token is not valid or has expired. Feed will not update.

Najnowsze artykuły

Tej książki miało nie być… Dlaczego wróciłam na terapię i napisałam „Przydarzyło nam się życie”?
Nasza najtrudniejsza droga – jak i dlaczego zaczęłyśmy ćwiczyć?
Jak poznałam bohatera mojej książki, którego sobie wymyśliłam
„Żeby woda sodowa nie uderzyła ci do głowy”. Jak to jest mieć 17 lat i wydać książkę
Już od pięciu lat nie słyszę ciszy. Moja historia problemów ze słuchem

Kategorie

Ale Arbuz!
Dziennikarstwo
Karolina
Ogólna
Pachniesz imbirem
Przydarzyło nam się życie
Self-publishing
Usłyszeć ciszę

Facebook
Twitter
Instagram

Kontakt
Koszyk
O mnie
Polityka prywatności
Regulamin sklepu internetowego
Sklep
Sposoby i koszty wysyłki
Spotkania autorskie
Zamówienie

© KarolinaBinek.pl 2023